Bir gece başladı yıldızsız aysız Ne horozlar öttü ne sabah oldu Kibritler ıslaktır çakmağım yağsız Dar odam ebedi ışıksız kaldı
Bırakmaz yakamı dört yanım duvar Ne kapı ne baca ne pencere var Ne mektup gönderir sevdiğim dostlar Ne de bir tanıdık kapımı çaldı
Bir zaman karnımı doyuran toprak Üstüme gölgelik altıma yatak Hiç ümit etmezken olacağa bak Nihayet ağzıma gözüme doldu
Ve işte dünyada en son arkadaş Başımın ucunda dikili bir taş Bitti doğduğum gün başlayan savaş Kainat benimle beraber öldü |